Yasinli duayla seni gönderdik
Vatan beklemeye gittin Mehmedim.
Kara trene gül sürüp bindirdik
Şehit olmaya mı gittin Mehmedim?

Gözümüz haberde, uykusuz kaldı
Sonunda acı söz sevinci çaldı
Kara toprak seni bağrına aldı
Vatanda gül olup, bittin Mehmedim.

Her gün “bende şehit olurum” derdin
Yiğitliği erken ortaya serdin
Azrail’e acil haber verdin
Şehitlik yolunu tuttun Mehmedim.

Gözü yaşlı kaldı hanımın, kızın
Yeni başlamıştı ömründe yazın
Ana yüreğine çakıldı sızın
Bize erken veda ettin Mehmedim.

Sana nasıl kıydı dinsiz caniler
Seni geri almaz içten maniler
Ülkemde barınmaz hain Coniler
Şehit şerbetini yuttun Mehmedim.

Kanında boğulur seni vuranlar
Bize dost gözükür oyun kuranlar
Eli boş gidecek boyun buranlar
Bizi acılara attın Mehmedim.

Dar olmasın gencim mekân mezarın
Mahşerde bize de gönder nazarın
İki âlemde hoş olsun huzurun
Güneştin, doğmadan battın Mehmedim.

Açılmadan soldu dalında gülüm
Zehire dönüştü sofrada balım
Arkandan tez gelir benimde salım
Dursunî’yi yakıp gittin Mehmedim.

27/09/2007