İÇİMDEKİ İSTANBUL

Geldin mi İstanbul’a hiç?
Bak, Karamürsel vapuru yola çıkmış
Kabataş iskelesinden
Gördün mü? Kız Kulesi kızıllar içinde
Ay denize vurunca, yakamozlar güleç olur
Hayalimde bıraktığım gibisin İstanbul.

Ah...İstanbul, insan bir düşünse,
Ne çok değerler bulur sende
Sen, muhteşem Süleymanları Hürrem Sultanları
Ağırlayan İstanbul değil misin?
Kimler doğdu, kimler ölmedi ki senin toprağında.

Münir Nurettin’den raks eden bir melodi gibisin
Ne güze şey cümle cihanı sende misafir etmek
Yedi tepende esen o Boğazın meltem rüzgârı
Bilinmeyen aşkların en gizlisi en hası sensin
Susuz yaz filminde Hülya Koçyiğit’i
Yazlık sinemalarında seyretmek ne hoş
Şimdi o anılara ait bomboş bir ölüyüm
Alıp çocukluğumu götürdün benden
Senden avuçlarımda kalan bir Çamlıca kokusu
Bir de Üsküdar’la Kabataş arasında
Gökyüzüne sürü sürü havalanan martı kuşları.

Nuri Dağdelen
Özdere/İzmir
6/9/2012