yaz bakalım güçlü kaleminle
hangi hatıramı silip tekrar yaşatacaksın bedenimi
bedenim senin konunla sen olmuşken dünyada
dilimi istersin kökünde sen varken
gözümü istersin
her sabah sen doğarken

bir gram kalbimi istersin
al senin olsun
kalbim zaten suskun
yaz bakalım güçlü kaleminle
hatıramın hangi söküğünü dikebilirsin

yaşamak var ölmek de var sen de varsın
bir kuş da var bir böcek de
ne bileyim kuru bir ağaç da var
ya da karalanmayı bekleyen bir kağıt
hepsi var ama geceleri günesle doğuran sen yoksun
geceleri güneşle doğan sen yoksun


yaz bakalım güçlü kaleminle
elimdeki cigaramın beni öldürmesini durdur
bir şimşeğin zihnini darmadağın edişini durdur
ellerine değen ellerimin titreyişini
Durdur bir çocuğun katillerini
kim bu katil ara ve bul

burada baska bir şey söylemem gerek
durdur bir çoçugun katillerini
kimi mi
seni ve beni
ve bütün sen ve benleri





iyi geceler güçlü kalem

kendini kalem sanan ...