Nefis denen zalim bir putu seçti
Başımda rüzgârlar çok deli esti
Zengin malı saydım aşk yaşım geçti
Kayarak elimden kırıldı testi.

Leyla’yı aramak mecnuni ilim
Halbuki mesafe derler bir milim
Kurudu boğazım lal oldu dilim
Kızgın çöl ve vaha maşuka süstü.

Yükselsin dalgalar deniz kudursun
Sen baştan kaybetmiş fikren bodursun
Bunu iyi bilen meftan yudursun
Sahilde figan var ayaz buz kesti.

Sevda koşusunda başlayan maçtı
Bu huysuz bineğim yılkıya kaçtı
Bahçemde laleler çiçekler açtı
Daha gül dermeden cananım küstü.

Hüseyin hallaçla çekseler dare
Kılıçla doğranmak olsa tek çare
Seviyorum diye söyler her pare
Aşk ruhun bedene tuttuğu yastı.

Canbaza mekânı incecik teldi
Ahmet ne ark açtı ne de dağ deldi
Hasretin acısı çok fazla geldi
Kabul edip gördü uzaktan resti.

31.03.2012
Ahmet Çelik
Ceyhan