0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1347
Okunma

İNSAN SEVİNCE
Geç oldu, bir öfkeye dur değişim
Göz göze, el ele uzanır kadehlerde, insan sevince
Her astarsız bir söylenti, iftiralarla süslenen bir moda
Dikkat et! her yalanına bir harf borçlanıyorsun
Duyguların boş ve bencil,
Her inişin bir de yokuşu var, alaca karanlıklarda
Hain bir ele kaldıysa serum
Anlayınız ki boşuna uğraşıyorsun şair olmak için.
Günümüzün en soysuz acılarını çekiyor insanlarımız
Bazıları sarmış dünyanın yarısını
Bazıları da uzanmış zemheri ayazların üstüne
Birer atom çekirdeği gibi patlamaya hazır
Oysa, sevmek dostluk varken
Ne gereği var, çarmıha gerilmiş tebessümle oynamanın
Ortaya aslı astarı olmayan bir öpüş koydun
Söyle, ağır mı geldi sana, şu sabahın horoz ibikleri.
Nuri Dağdelen
Özdere- İzmir
3/9/2012