ela gözlüm sevdalım
sevda yorgunu bezgin yüreğim

dağ başlarında
çoban ateşi gibi alev alev yanarım
bir avuç kül olurda ardından savrulur çeker giderim


tatlı bir tebesüm
gamzelerinin gizemli deltasında

yüzünde gülüş olurum
dudaklarının kıyısından hiçliğime düşer giderim...

ardında adım adım gölgen
Soluduğun bir yudum sıcacık nefesin olurum
son kez ciğerlerine çektiğin

verince
sessiz sedasız çeker giderim...

unutulmuşluklara sayıp acımı içime alırım

kendimi bu kasabanın
ıssız viranelerde rüzgar sayar

yanlızlıkla
sevgili sensizlikle dost olur

hatıralara düşman olurda vedasız
arkama bakmadan çeker giderim...

ey sevdiğim ah etmem
intizar etmem ne sana nede kadere

dert benim yara benim atarım içime
acıyı bal göz yaşını yar eylerimde kendime

eski yara sayar küser kendime çeker giderim...

Hasan ODABAŞI