amansız derdimsin dermansız
için için yangınımsın kor ateş dumansız

ince sızımsın
kahrolmuş sol yanımsın arsız
nasıl yaşarım nasıl sensiz sevgisiz

balıkcı kasabasının kuytu bir koyunda
tenha bir gecede vurulmuş nefesim olmadığın yerinden

hadi şimdi zılgıtlar at
bu kütürüm yosun tutmuş kayalar ağıt yakar

kan sızıyor
öptüğün dudağımdan hece hece yarım kalamış
yaralı sözüm...

düşmüş başını yaslayıp sustuğun omuz
Sensizim biçare kimsesiz gülmez oldu yüzüm

kaç kurşunla
vurursun soğumuş soluğundan gölgemi
zehir zıkkım yokluğunu kusuyorum göksuya

kanım gibi...

kaç gülüşe
daha akıtacaksın kanlı göz yaşımı

kaç çıplak kara geceye daha
giydireceksin masmavi umutlarımı kömür grisine bulayıp

sil odanın lal olmuş
duvarlarından soluğumu nefesimi

dünlerinden çılgın sevişleri
rengarek düşleri usundan envayi gülüşleri

dirhem dirhem topla
tenimden nefesimden kokularını


kan oturmuş göz bebeklerimden sil
sil sıla rengi gözlerinin buğusunun izini ...

Hasan ODABAŞI