19
Yorum
13
Beğeni
5,0
Puan
1587
Okunma

Gülnur Ateşoğlu
Kaç uçurtma var elinde?
Birini versen diyorum
Söz
Hiç bırakmam ipini.
Eve son vedam olur
Son çıkışlarım.
Uçarabildiğim kadar
Uçabildiğim kadar
Göklerde
Denizde.
Sahi su üzerinden geçerken batmam değil mi ?
Bugün , ben ,uçurtmam ve özgürlük.
İyi arkadaş mı olduk şimdi
Üçümüz?
Yorulursam otururum bir yamacın dibinde
Soluklanırım geçer.
Hem ,hem yorulmamki ben.
Tüm arkadaşlarım tutsun kuyruğundan uçurtmamın
Kaçıpta gidemez o zaman
Elele tutuşalım
Ben ipin düğüm yerinden.
Acırsa benim ellerim
Kanarsa benim ellerim.
Özgürlük sen ne güzel şeymişsin öyle
Yerin yurdun olmazmış derlerdi
Bu yüzden mi zor buluşum .
Öpsem birkere bağlanırmıyım acaba?
Hafif çapkınlık var
Ayaklarım yerden kesik
Nutkum tutuk
İçim içimden geçik.
Göklerdeyim işte !
Meğer ne çok büyütmüşüm yeryüzü seni gözümde
Denizler Okyanusa karışmış
Okyanus bir karış.
Bir orman uçsuz bucaksız
Sadece
Rengarek ağaçların tepeleri.
Allı, morlu,sarılı beyazlı.
Her çocuğun balonu uçup saklanmış orada.
Balonumu görüyorum tanıyorum
Soluk biraz rengi
En son kardeşimin ,annemle babamın
Adını yazmışım üzerine
Kalp içinde...
Bir ok bir uçtan girmiş bir uçtan çıkmış.
O zamandan belliymiş
Kalpten vuruluşum
Bir yüz var yanlarında
Gülümsüyor
Gülümsüyorum
Uçurtmanın ipini bırakıyorum
Ellerim acıyor
Özgürlük
Sana bağlanıyorum.
Söylemiştim ya
Ben hafif çapkın
Çarpılıyorum.
5.0
100% (20)