1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1087
Okunma
kaybedilmiş savaşların
ışıklı sürgünüyüm ben
kırık ayna parçacıkları gibi
kimselere göstermiyorum
karanlığın öptüğü yeri
sessizliğe tırmanan
bulutlar yırtıyor bedensizliğimi
saatler kuşatıyor
yeni yağmurlanmış yansımalarımı
ellerim şiir bırakıyor
hüzünlü şemsiyelere
kalbim hayatın ortasında sırılsıklam
ve
çırılçıplak yüzlerin tüm perdeleri serilmiş toprağa
ben miyim
beden ve ışığın içindeki damlalıklı ruh
yoksa hayat mı
kıyıya vuracak yalan sayıklamalarını
çünkü..
algısız işaretler
içselliğin ışığını vurur
karanlığın
dönüşü toprağa
....
5.0
100% (1)
Cevap Yaz