Bu gecenin tarifi imkansız..
Acıların en koyusu yüreğimde,
Elime aldığım basit bir kalemle,
Asilce seni anlatmaya,seni yaşamaya çalışıyorum..

SEN..
deli mavi hoyrat esinti..
SEN..
yüreğimin üstüne kapanmaz yaralar açan
VE SEN..
aşk nedir bilmeyen yalancı varlık..

Kimbilir kimlerin dizinde uyuyorsun şimdi..

Ben, bu gece biraz daha yorgun,huysuzum halbuki bu gece sensizliğin bilmem
kaçıncı gecesi..
unutmalıyım seni öyle değil mi?
Hatırlamamalı, ismini anmamalıyım..
Ne zor ki, böyle bir ihtimal bile yok..

Şimdi buraya yazıyorum seni,
benden sonra bir kaç kişi okuyup ellerine, yüreğine sağlık diyecekler..
Bilmeyecekler ki bunlar benim sessiz çığlıklarım, sana yakınlığım,
Hepsi senden bir bir parça,ve bilmeyecekler ki..

Ben günlerce yitik rüzgarlarla uyandım..
Geceleri sen diye kapattım gözlerimi..
Ve nihayetinde uykuda terk etti beni..

Şimdi yapayanlızım..

Gitmek neyi değiştirdi söylesene?
O gördüğün düşler gerçeğe dönüştümü, ben karaları bağlarken
sen pembe günler mi yaşıyorsun..peki mutlumusun söylesene..?

Tamam..
Al işte bütün rüyaların gerçekleşti birer birer.
Oysa ne sözler verilmişti değil mi ?
Mutluluk denen o zavallı varlığı yutan feleğe bir çomakta biz sokucaktık..
Yıkıcaktık umutsuz yolları, yerine yeni ümitler yapacaktık..
yürekler dolusu isyanım var sana anlasana..
Affetmiyeceğim seni..
Sana her yazışımda birkez daha,
Bir kez daha nefret edeceğim senden..
Sen beni kimlere,nelere değiştin..
Oysa sen canım, sevdiğim, sevgilim, herşeyimm..

Sen nelere değmiştin.....