harika bir şiir fevkalade yorum..

Elimizde son kalan
Birkaç kırıntı
Koca bir –İNSANLIK- yalanından

...

eşelerken yine akşamın şu saatlerini
bir-iki öte beri çıkarsa diye
geçerken biri dedi ki:”Hayat mı bu?”
döndü bir diğeri:
“Değil Kardeşim değil bu gariplikten de öte”
öyle de böyle de
it/e kaka geçiyor kursaktan işte…

Ha!..
-İt deyince-
yalar elini bazen
kıpırdanır için sinir uçlarında
hele bir bas kuyruğuna
diş gösterir o zaman

ve hasılı
ne it olduk
ne ot
bari
İnsan gibi(!) yaşayabilseydik…







Vurguları güzel, anlamlı dizeler okuduk şiirinizi kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.

Muhteşem!...Ne çok şiirdi.İbret ile okudum ve dinledim...Yorum da muhteşem...Saygılarım sonsuz...

Saniyorum ilk geliyorum sayfaniza.guzel bir siir ve yorum karsiladi.defalarca dinledigimi cok sonra fark ettim...yureginiz,kaleminiz hic susmasin.saygilarimla

Unutmak istemediğim şiirlerin başına alıyorum şiirinizi hocam.


Çığlıklara bulanmış derin bir sessizlik var kaleminizde. Sakın şiirlerinize ses ekletmeyin, bırakın bu haliyle kalsın. Dileyen, simit alsın okurken bir simitçiden. Sonra bir martıyla paylaşsın.

Dileyen ne zaman havalar düzelecek diye düşünsün. Dileyen, öff desin; yarın yine kış gelecek.
Dileyen az kaldı desin... Diğeri ocaktaki sütü unutsun.


Sevgiyle.

Keşke...

Okumuyorum dinliyorum sizin 'Şiir'lerinizi.
Zorlamasız abartısız öylesi doğal bir seslendirme ki huzur veriyor ruhuma...

Kutlarım saygıyla...