2
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1010
Okunma
nasıl bir döngüdeydi bilmek istemiyordu
alt üst olmuşluklarda buluyordu;
sızlarken ruhunu...
olmazlarda boğuyordu ruhunu
çalkantılarda kayboluyordu
tek olmak,tekilliğini büyütmek isityordu
sızım sızım sızlatıyordu
düşlerin o bitimsiz bahçesinde kayboluyordu
öyle bir kaybolmaktaydı ki
yokoluyordu her bir zerresi
düşünden çok ötelere düşüyordu
dikenlerle dolu bir bahçenin efsununu arıyordu belkide,
neydi bu döngü
kısırlaştırılıyormuydu yoksa düş bekçileri
yepyeni, gün doğumuyla harmanlaşmış düşlere neler oluyordu
ırmaklar akıyordu ruhundan kan rengi ,karanlık
acıyla buluşup ateşe dönen
tüm zerresini yok eden
içine dahil eden tüm evreni
yokoluyordu ...
yokluğu soluyordu...
5.0
100% (2)
Cevap Yaz
