0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
762
Okunma
Sancılı bir sevdanın kıvrımlarında kıvranıyordu kadın,
Ne yana dönse hep aynı yankılarda buluyordu;
Benliğinin o yıkılmaz sandığı odacıklarını.
Ellerinde ertelenmiş düşler,yarım kalmış hikayeler
Yetişemediği telaşlar vardı...
Sanıyordu ki aşk kafiydi tüm sızıların kanamalı yaralarına
Öğrenmesi yada kabullanmesi zorda olsa aşk kan kaybıydı hücrelerinde
Sandıkları ve kabullenemedikleride aşktı aslında
Kendine söylediği tüm yalanlar yüzüne çarpsada...
Aşka inanmak istiyordu sorgusuzca,
Kapatıp gözlerinİ uçuruma koşmak gibi...
Sancısı çoktu yitiyordu sevda ellerinden...
