2
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
1420
Okunma
Aşk yanardı benden, sen hep üşürdün
Yüreğim yalnızca hüzünle soğur
Sevdanın rahmine sancı düşürdün
Acılı yüzünden bir beni doğur !
Gecenin nabzında saçların atar
Susarım sabırla dokunmam yasak
El ayak çeker düş, uykuya yatar
Kabusum olursun yakınmam yasak
Yağmuru tükenmez bu koca dağın
Bulutun koynunda hep hazır yerin
Eski bir rüzgara değsin dudağın
Sırtını sıvazla ihtimallerin
Yokluğuna rağmen umut hep bahar
İncinen göz yaşım bir nebze kül’dü
Söndürme gözünü bakışlarım har
Çisil çisil sana sevgi döküldü
Islanma gölgemde güneşime çık !
Nefesim kalbinin ayak ucunda
Bir dilek ısmarla gök yüzü açık
Alın yazım senin hep avucunda
Gülmeyi özlettin vakit mi engel ?
Bu şafak, yakandan salınsın tadın
Ne olursun çabuk, daha çabuk gel !
Ey siyah kokulu, karanlık kadın
----- aras -----
5.0
100% (9)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz