yorgunum sevdiğim bu balıkcı kasabasının
gökyüzünden geceler boyu yıldız toplamaktan...

her tanesinde
umudu öldürerek karanlığın koynundan bir bir

ay karartıp her gece
kahır dolu şafaklara güneş sermekten yorgun...

yıldızlar sevdiğim yıldızlar
birde senin bal damlası gözlerin böyle efsunkar

gözlerimden
yüreğimin en kuytularında gizlediğim

avuç avuç sevdan bir yudum gülüş
içimdeki yangının külüne damla damla düşmüş
türkülerin göz yaşlarıdır bu ten sıcağında yanan

katran karası gecelerde yıldız tarlalarında...

yorgunum sevdiğim
her gün bu yamaçlara papatyalar menekşeler sermekten

her akşam boynu bükük
masum gülüşleri öldürüp göz yaşı avuçlamaktan...

yorgunum
sevdiğim yorgun...

geceler hep bana dönük
içimdeki sefil karanlığa tutsak düşlerim

sen ırağımdaki bildiğim tek aydınlık
bir tek dudaklarında yaşadı kahrolası dilim narımsı sıcalık

sen yorgunu
düşlerimin iniltilerinin bir adı yanlızlık...

gün sensizliğime ıssızlığıma kırık
boğazımda ilmek ilmek hıçkırıklarla

yanlızlığıma sırdaş karanlıklar
uzak iklimler gün ortası hep karanlık

ıssızlık kırk yıl hatırı sayılır acı yanlızlık...

Hasan ODABAŞI


cok güzel bir siirdi sair dost zevkle okudum , kaleminz daim olsun
iyi bayramlar selamlrimla

Güzel bir şiirdi, tebrik ediyor, iyi bayramlar diliyorum, saygılar...