benden sonra bu kasaba
ve bu başı göklerde mağrur dağ baharlar kuşanmayacak

çitlembikler erguvanlar
hep sana çıkan çamurlu dik patikalarda açmayacak
şu cizgileri silinmiş yollarda sevda türküleri duyulmayacak

yağmurlar
bensiz öpecek toprağı iki gözünün ortasından
ve ayrılık ölüm sensizlik zulüm olacak ...

bu yollar
kahrolası yokluğunun ardından ağıt yaktıran
kimliksizliğime isyan çığlıklarıma giden yollar değilmi şimdi...

kaldırımların hafızasından adımlarımı
kasabanın silüetinden gölgemi
sesiz çığlıklarım gökyüzünnün hesabından düş...


göksu sus olmuş serin sularında yakamozlar ölür
gökyüzü kan ağlar yıldızlar bir bir dökülür

sol yanımda
soysuz bir yara sökülür
kanar soluğumda nefesim sensizliğe savrulur bin küfür...

kara derili deniz sığmaz çukuruna dövünür
yanlızlığımı bir dalgalar döver birde yağmurlar yağarda çoğaltır

yakamozlar gibi günle birlikte yavaş yavaş
yıldızlar gibi kalabalığın ortasında yanlız bir başıma ölürüm...

gör işte suda yandı ey aşk
yorgun düşlerim kurşun yemiş kuş misali düştü
ufkun karalara bulandığı bittiği yerde yalnızlığa karışıp ölürüm...

varacağım yer sen
son bir kaç damlanın düştüğü
öksüz saatlerin dakikaları sorguladığı yerde

öl dediğin yerde
ölürüm...

biraz sana çokça bana
ağlayacak buz kesmiş parmak uçlarımda kalemim
sana ulaşırım aklımdaki son şiirin mısralarında öl dediğin yerde ölürüm...

Hasan ODABAŞI