10
Yorum
19
Beğeni
5,0
Puan
1494
Okunma
k/okla kukla tenimi
tamiri yok bilinç alt geçidinin
ve lastiği patlak gerçekliğimin
yor beni; çalıştır farazi kavram fabrikalarında
yor beni; alamete, elemente ve hayra
yaşım, yaşamı emiyor,
kaşı-kılı dökülüyor inandığım pek çok şeyin
kentinden menkul bir ömür
onu da satıyorum
yara dövmesi var şairlerde
yaranın değil, dövmenin acısı var tenlerinde
şiir dediğin su tabancası
ya da yazar’kasada fatura
herkes olduğunu sanıyor
ah, kendine hüsnü zan
veya iftira!
ben, olamamanın sancısıyla yaşıyorum
siz, olmuş olmanın gururuyla ölüyorsunuz
hepimiz aynı toprağı yiyoruz ama
hepimiz aynı kasnağa işlenen
farklı renklerdeki iplikleriz
ama zaman aynı renkte koparacak bizi
jir-mç-fhrn