Karaya vurmuş
köpekbalığıyla
dalga geçen yengeç
mizahına sahiplerin
gülüşünde lekelenir
gece…
Ne çoklar,
cinsiyetsiz nefretleri
taşırıyor kanalizasyonu…
İnsanın
%70’i su,
şehrin
%70’i kanalizayon…
Sudan hayat,
bu kadar hızlı
elden kayıp gitmesi
boşa değil
kadınların…
Adalet, altın gibidir,
dünya üzerinde olması
herkese eşit dağıtıldığı
anlamına gelmez,
komşularım sekiz saat kesintisiz
oynadıkları tavlaya ara verdi,
sanırım su içmeye,
işemeye, sıçmaya,
sevişmeye ihtiyaçları var,
birşeylere öfkelenirken…
Dünyada en çok unutulan
şey hala sevgi olduğuna göre,
evrim devam ediyor demektir…
Bir çocuğun iki ayağı üzerine durması,
o muhteşem an,
ilk yürüyüş,
evrimin küçük kopyası...
Ceket misali
tersyüz edilmiş ilişkiler
asılı çivisinde
gururun…
Martı kanat açıyor geceye,
kolları olsaydı kucaklardı bence,
insandan daha cesur şekilde…
Biraz anlayış,
zarar vermez
endüstriyel şekerden fazla,
biraz şefkat,
üşütmez seni
kasım rüzgarından fazla,
musluktan klorlu su akmadığında
başarmış sayarım insanlığı…
Yanlış yerde arıyorsun,
dudaklarımda atıyor nabzın…
Kış lastiğine ihtiyaç yok,
güneşli yollarım sana doğru,
gürül gürül akan
ırmak kıyısında,
bereketli memeleriyle
Akdeniz kadını
zeytin silkiyor,
güneşli yollarım sana doğru,
altından geçiyorum,
beyaz bulutuyla
adına imzalı
gökyüzünün…