Sol yanımda asılı kaldı
Geçmişe dair tüm umutlarım
Bir tütün misali bastım durdum
Kanayan yaralarıma acılarımı
Ben tamda alıştım derken
Bu zalim hayatın oyunlarına
Birde baktım ki yanılmışım
Bugüne kadar yaşadıklarımın
Hepsi boş bir hikaye olduğunu
Can bildiğim dostlarımdan
Hançeri yiyince anladım

Dört bir yanımın ihanet
Dört bir yanımın kan koktuğunu
Bu yaşadığımız zalim hayatın
Anlımıza yazılan kaderimiz gibi
Dört koldan sardığında anladım
Hüküm giymiş bir mahkum gibi
Yüreğime kırılmaz zinciler vurdum
Kalbimin tam orta yerine
Mahşer yeri kurdum acılarımla
Sizler duymadınız çığlıklarımı

Bağıra bağıra bağrım yandı
Öfkemi su niyetine içerken
Dostbildiklerim sizler yoktunuz
Hani nerede can bildiklerim
Hani nerede Annem Babam
Canım gibi sevdiğim kardeşlerim
Hepsi birer birer göçmedilermi
Bu zalim hayatın çarkından

Birzamanlar benimde sizin gibi
Umutlarım hayallerim vardı
Şimdi ise bir tek canım kadı
Kazandığım neyim olduysa
Hepsinden birer birer vazgeçtim
Bir parça mutluluk yüzünden

Sizler yaşarken ölmenin
Diri diri toprağa gömülmenin
Nasıl bir acı olduğunu bilirmisiniz
Ben bu acıyı defalarca yaşadım
Binlerce sefer ölüp ölüp dirildim
Yaşadığım bütün acılarımı
Kana kana içerken sizler nerdeydiniz
Yalan Dünyanın yalancı insanları...

Ufuk GÜNEY