"Ne günlerdi be!" demeyeceğim.
"Niye böyle?" diye de sormayacağım.
Belki bundan sonra da efendi bir adam olamam
Ama en azından içinde aşk olan şiirler de okumayacağım.
Söz vermeyeyim ama "Ah Müjgan Ah" filminde;
Sadri Alışık’ın Müjgan’ı unuttuğu gibi ben de seni unutacağım.
Belki bir kahvehane açarım ileride.
"İlbey Kahvehanesi" olur adı da.
Ne bileyim işte gezmem eskisi gibi artık.
Biliyorsun Amasya küçük yer ve sığmıyor anılarımız kuş kadar şehrimize.
Bence en iyisi gezmemek,
Gezip de hatıraları depreştirmemek.
Yeni alışkanlıklar edinirim kendime.
Ara sıra mesela balık tutmaya,
Bıldırcın, keklik, tavşan mavşan avına gideyim diyorum.
Hem bana uğraş olur hem de bazen dağları özlüyorum.
O da askerlikten kalma bir alışkanlık sanırım.
Bahçeli bir ev alırsam ileride ölen köpeğimin yerine köpek alayım diyorum.
Köpek demişken it öldüreni ve de cigarayı da bırakıyım,
Bırakamasam da en azından azaltayım diyorum.
Bazen de alıp başımı gidiyim diyorum uzaklara da
Amasya’nın yerine eşdeğer bir şehir bulamıyorum.
Roman moman bana ağır gelir de
Başlangıç için ne bileyim mesela karikatür dergileri falan alayım, okuyayım diyorum.
Bağlama çalmayı öğrenmekte içimde her zaman bir uhtedir aslında.
Onu da öğrenirim belki ileride.
Hem belki ileride küfürlü konuşmayı da bırakırım...