3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1750
Okunma
Seni özlemek;
Uçsuz bucaksız papatya çayırları gibi, içimde.
Belin elimde, bedenim ateş!
Yakıyorum hepsini, sızmadan hemen önce.
Seviyor-sevmiyor;
Umurumda değil!
Ölsün bütün papatyalar.
Gün doğmadan yenileri çıkıyor nasılsa!
Ruhum bereketli.
Attığın tohum, yaşlı çınarlara anılarını anlatıyor kalbimde.
Ama sabah yakın…
Ve bütün kırlar bembeyaz oldu yine.
Işıl ışılım özlemekten.
İnsan doğasına lanet girsin her gece!?
Kapanıyor işte yine gözlerim.
Uyurken özler mi insan?
Uyumak çok acı,
Sevecek çok az zaman varken!
Sevgilim…
…
- Günaydın canım, rahat uyudun mu?
Sercan Korkuç
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz