0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1167
Okunma
İşte onlardır, vücutları parayla satılığa çıkanlar,
İşte onlardır, dünyanın tecavüzünden bıkanlar.
Fahişe…
Sadece üç heceden oluşmaz aslında,
Günahla yekvücut olmuş bir ruhun kemiğidir, etidir,
Zemberek dişli dünyanın pas tutmuş siluetidir.
Elinde çantası, yollarda, sokaklarda sesler,
Bini bir para küfrün,
Fahişe, dünyayı kasıklarıyla besler.
Kimine göre meta, hayat kadını, dost ya da kirleten bir pislik,
Her ne pencereden bakarsan bak,
Meydanda apaçık bir terslik.
Üstelik pek çoğunun yoktur annesi, babası nazarda.
Ya onlar doğarken ölmüş, ya da kim bilir, hangi mezarda.
Sen fahişe, fuhuş edenlerin isim babası,
Sendendir kıyamet, sendendir, pek çok ayrılık tasası.
Lakin her suç sende mi?
Her eşref-i mahlûkat pir ü pak mı?
Söyle fahişe, kim günahkâr?
Yoksa sana söylemek yasak mı?
