Bilmiyorum, ışığın zerredeki gücünü,
Gücündeki özünü...
Siyahlar sonsuz geliyor bana
Beyazlarda hep bir yara
Sarıyla sevişirken gökyüzü
Bende sadece kör bir nokta
Bilmiyorum, yüzlerin yüzsüzlüğünü
Kaçla çarparsan çarp
Sonuçtaki ters yüzlülüğünü...
Bölüveriyorum siyahı beyaza,
Grilerde bile uçsuz bir cefa.
Karanlık kusuyor adeta gece...
Gündüze selamsız bir eda

Bilmiyorum, maviyi...yeşili,
Kırmızı günlerdeki kan kardeşliğini
Bir cinayetmidir renkleri karıştırmak?
Bastonun fırça misali dövüşmesin mi?
Renkleri kusuyor adeta resim
Resimlerle sen hiç öpüşmedin mi?

Bilmiyorum,nefretin doğuşunu,
Doğumdaki siyahın var oluşunu...
Hızla giderken renklerin rüyasında,
Acı bir frenle yok oluşunu...
Bilmiyorum,sirenlerin rengini
Siyah desek bugüne,
Beyaz desek yarına ayıp etmedik mi?
Suyla toprağı çamurlaştırıp,
Biz bu renkleri köreltmedik mi?

Bilmiyorum!
Görmüyorum!
Bir paradokstu renkler
Duyuyorum!
Onlara ellerimle dokunuyorum.
Renklerim üşüyor,
Üstlerini faili meçhulle örtüyorum.
_________________Mine Sarmış Ç.

Facebook:Mine Sarmıs Caylak
/Ressamyazar
Facebook sayfa:MİNE’ralli yağmurlar
Twitter...@MineSarms on Twitter