1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1360
Okunma
bir yanım karanlık kalmış;
beyazlar içinde otururken...
bir mum yakıp karanlığa bakayım dedim
kalktım...
son kibritim ile; dibine gelmiş mumu yaktım
ve
karanlığa haykırdım...
ses gelmedi simsiyah dehlizlerden...
bir daha;
bir daha seslendim umutsuzca
yok...
yok işte karanlığın ötesinde hiç kimse...
tekme attım boş bir heyecanla
en yakınımdaki karanlığın içine...
bir uğultu koptu sessiz sessiz;
bir heyheylendi ki karanlık üzerime...
kaçtım beyazlarımın en ulaşılmaz yerine...
karanlıklar her yanımı sardı şimdi;
beyazlarım azalmış
ağlamaklı duruyor gözpınarlarım...
bir yanım karanlık kalmıştı;
kendi rahatımı bozdum be yahu
şimdi her yanım karanlık oldu...
bir yanımda beyazlarım dururken...
Metin Kaya İLHAN
Faroz
TRABZON
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz