bir masalda böyle bitti görülmeyen rüyalar ardından..başrolde oynadı hep felek, biz figüranlık flimde oynarken..dünlermiz olmadı yarınlara inat, bugünlerimiz elimizden alınırken..hep vefadan yoksunlar; vefasızlık vurdu aha şuradan tam orta yerinden..kırmızı kar yağdı hep beyaz umutlu hayellerimize..hep bir yerşeyler yarım kaldı tam olmayanlar ardından..yüreğimizden yedik en ince sızıları yürek parelerimizden..bakışlarında eskidi hep yenilere yanılmış nevarsa..bir of kaldı geriye yaşayamadıklarımızdan, geriye kanadı kırıldı hep mavı gözlü kelebekerin yarım hayellerinde..hep yüreğimiz dediğimiz vurdu küçücük kocaman yüreğimizden acımasızca yıprattı bizi hayat senin yüzünde yıllar gecsede o güzelliği görmekti aşk...ve kahrolası.. dizlerim cekmiyor artık bu ayrılığın soğuk yüzünü...

Bazen istemesekte gitmemiz gerekiyor. Her zaman yüregin götürdügü yere gidemez insan..

kendimi arıyorum hayli zamandır,
yaz,kış,gece gündüz,vakit saat kavramını unutmuşcasına biçare;
hüzzam bir şarkıda rastlıyorum bazen;
ben yazmışım gibi tanıdık geliyor nağmeler;
mırıldanıyor çatlamış dudaklarım ,
sonra!
sonra şakaklarımdan sızan yaşın tuzu ıslatıyor kuruyan dudaklarımı,
anlıyorum........
ben değilim...........


Şiir bir öz eleştiri idi.
Duygularım aktarımını beğendim.
Kaleminiz var olsun Canancığım---Aynı zamanda Canan kardeşimin ismidir.--
Selam sevgiler.

Ben, benlik,bencillik vs hepsi ben kökünden türemiş olsa da Yaşamın içinde ben kimim diyenler hep ayrışırlar türevi alınmış tüm anlamsızlıklardan. Bir tek sevgi ve sevgileriyle varolmanın gerçekliği kalır şiirin derinliklerinde.
Saygı ile.

yüreğinize sağlık çok güzeldi duygusal bir şiir kaleminiz daim olsun

kutluyorum,güzeldi sevgili yazarım,keyifle okudum,

KENDİMİ BİR YERDE UNUTTUM AMA BULAMIYORUM........

HARİKA BİR ESER KUTLARIM...

yürekten yazılmış dizeler bazen insan boşlukta hisseder kendini yaşadıklarımız her zaman bir sona ulaşmaz harika bir yürek betimlemesi okudum yüreğinize sağlık

yüreğinize sağlık, şiiriniz bende eskilerden kalma bir olayımı canladırır gib oldu , tekraradan teşekkür ederimm...
gerçekten ben şiir yazarken kendi şiirlerimi hiç beğenmem ama, ama nedense sizin şiirinizi içtenlikle okudum.
kalemiz daim oldun sevgilerimle...

nereden tanıyorum bu kokuyu,bu sıcak kucağı,
avuçluyor,sıkıyorum,savuruyorum üzerime,,
yokolmuyor,yine dönüyor zerreleriyle ,
anlıyorum,,
bu benim...............

kişi kendini her yerde arar, hatta giydiği giysinin renginde bile, şiirin içine girdimde çıkışım zor oldu doğrusu, kişinin kendi içseliyle konuşması, kalemini kullanmasıydı beyaz sayfaya...tebrik ederim hüzün vardı ziyadesiyle, sevgi ve saygımla şairem

bazen,,,
bazen ,önünden geçtiğim bir evin,,
bahçesindeki hanımelide arıyorum,,,
kokluyorum,taaa içime çekerek,,,
missss gibi kokuyor diyorum kendime,,
parmak uçlarımı iliştiriyorum zardan bedenine,,
kopuveriyor dalından,düşüyor ayaklarımın dibine,,
anlıyorum,,,
ben değilim,,,

GÜZEL BİR ESER ÇOK HOŞTU ANLAM YÜKLÜYDÜ SAĞLICAKLA KAL

Şiiri okurken kimliğimi kaybediyorum.Dizeler arasında buluyorum, bakıyorum ben değilim.Aklım yine firara kalkıyor,yürek göçebe.Kervan yollarında rastlıyorum, bakıyorum ben değilim.Aynalarda yüzümü kaybediyorum,billur akarsuda siluetimi görüyorum,bakıyorum ben değilim.Bir şiir okudum kendimi kaybettim.Sorumlusu şairdir biline.Eyvallah...

insan topraktandır ..
toprakdan geldi toprağa gidecek..
yine toprak olup zeerelere ayrılacak

sadece değişmeyen birşey kalacak
oda ruhun..
önemli olan ruhun anlaması bedeninbir gün toprak olacağını..


şiiriniz çok güzeldi

saygı ve sevgileremle

elif ersoy

kendimi arıyorum hayli zamandır,
yaz,kış,gece gündüz,vakit saat kavramını unutmuşcasına biçare;
hüzzam bir şarkıda rastlıyorum bazen;
ben yazmışım gibi tanıdık geliyor nağmeler;
mırıldanıyor çatlamış dudaklarım ,
sonra!
sonra şakaklarımdan sızan yaşın tuzu ıslatıyor kuruyan dudaklarımı,
anlıyorum........
ben değilim...

---------------------------
Yaşamdır yaşadıklarıyla örtüştğünde,onun irdelemesinde görünür bir perde ve asılı duran aynaya bakar görürsün hazan yaşadıklarını,ağlayan nağmelerde görürsün gerçek renklerini ve bu benmiyim acaba...Hangi rüzgar vurdu bu gamlı ,kederli dertliye...Seyrine bakmaya doyamadığın güzel renklerine...

----------------------
karanlık bir gecede,,
bir sokak lambasının eteğine ilişmiş,kedi yavrusunun gözlerinde görüyorum,,,,,
ürkek bakışları tıpkı ben gibi ,,
dokunuyorum..
sıcacık,ama titriyor minik tüylü bedeni,,,,,,,,,,
soğuktan değil,
belliki korkmuş,çarpıyor yüreciği,,
sonra,,
sonra yavaşca arkasını dönüp uzaklaşıyor yanımdan,,,
anlıyorum,,,
ben değilim....

Gecelerin karanlıklarında bir sokak lambasının sönük loşunda görürsün bir canlıyı,bir hazan hissedersin gönlünün derinliğinde,onu okşarsın sıcacık ellerinle damarlarında ki kanın hareketinden duyar gibi onun duygularını...Biçare olursun o an ki yaşadıklarını...Bakışı endamlı,gönlünün zenginliklerinde bir dem sunarsın nemli gözlerinle gördüklerine tanık olursun ey nazlı yürekli gül....Bu senmisinnnnnnnn


---------------------
bazen,,,
bazen ,önünden geçtiğim bir evin,,
bahçesindeki hanımelide arıyorum,,,
kokluyorum,taaa içime çekerek,,,
missss gibi kokuyor diyorum kendime,,
parmak uçlarımı iliştiriyorum zardan bedenine,,
kopuveriyor dalından,düşüyor ayaklarımın dibine,,
anlıyorum,,,
ben değilim,,,

Yaşamdır işte rastlarsın gül kokulu bahçenin türlü türlü renkli çiçeklerine hangisine bakarsın orda alırsın bir güzel tadını,kıyamazsın o harika güzelliklerin bozulmasına,ah çekersin yaşadıklarını anımsıyarak yapılan hataların ağlayışına içine çekerek üzülürsün işe...Bu dertli yürekli benmiyim dersin...

düşünmeden iliştiğim bir kayanın dibinde,
ayaklarımı soktuğum su oluveriyorum bazen,,
mehtapta eşlik edince,yakamozile,,
doyumsuz oluyor seyri,işte bu diyorum,,
gün mehtabı çalıyor arsızca ardınsıra,,
kayboluyorum,,,
anlıyorum,,,
ben değilim,,,

O kayanın dibinde akan hışıltılı bir suyu seyrederken dalarsın düşlerine görürsün mehtabın raks-edişini o şelalede yalnızlıklarına düşlersiniz hayatın tüm renklerini,kokusu tutar burnunda sevdanın özlemini...Biri fısıldar kulaklarına nefesini hissedersin yüreğinde ılık bir kan akışını...Bu alımlı ve dertli bülbül benmiyim dersin....

--------------------------
ümitsizce kapanıyorum olduğum yerde,,,,,
kucaklıyorum istemediğim toprağı,,
kokusu değiyor burnumun ucuna,,,
çekiyorum içime,tanıdık bir koku
üzerim kirlenmiş,umursamıyorum,ki,,
nereden tanıyorum bu kokuyu,bu sıcak kucağı,
avuçluyor,sıkıyorum,savuruyorum üzerime,,
yokolmuyor,yine dönüyor zerreleriyle ,
anlıyorum,,
bu benim...............

Toprağa bakarsın kendi gizemlerine seyredersin,ben bu iken bu kirliliğe neden kandım dersin.Duygularınla filizlenmek istersin o toprakta tekrardan ,yapılan hataların tekrarını değil,gül kokusunu burnuna sunan bir sevdanın olmasını istersin gönlünde geçenleri ...Bu alınganlı gönlü yaralı insan ben-miyim dersin...

Şiirinizde çizilen yaşamın tüm resimini gördüm değerli şairem tebrikler sevgi ve selamlarımla...


dost46 tarafından 8/8/2012 10:49:10 PM zamanında düzenlenmiştir.

ne güzel anlatmışsın evet arıyoruz bazen kendimizi
saygımlasın çok çok güzeldi

O GUZEL YUREKTEN DIZELERE DOKULMUS HARIKA BIR SIIR OKUDUM YUREGI O GUZEL YUREGIN VE KALEMIN DAIM OLSUN SEVGILERIMLE

yürek seslenişini kutlarım selam