Yutkunmaya bile geç kalıyorum,
Tükürüğüm son anda, salise kadar kısa bir sürede,
Yapışıyor boğazıma,
Boğuluyorum.
Tükürüklerim bile geç kalıyor

Yevmiyeli gecelerime,
Ödünç alınmış hayattan alıntı zamanlar ekliyorum.
Borç alınmış hayalin çıkıyor her defasında karşıma,
Yüreğimden alacaklı gibi,
Korkuyorum olur-olmaz zamanlarda karşıma çıkmana.

Tam da borçlu birine yakışır,
Vuslatı yarım bırakıp gitme vakti.
Ne zaman gideceğini bilemediğim zamanlar biriktiriyorum,
Yüzü dönmüş yokluğunun
Gözleri oyulmuş.

Ödünç hayaller satın alıyorum geceleri,
Odama götürüyorum tümünü.
Yalnızlıkların üzerini çıkarıyorum üzerimden,
Sövüyorum anası satılmış dünyaya.

Her gece gitme vakti!
Sabaha.

Adımlarımız yavaş da olsa, hızlı da olsa düşüyoruz her sabah
Günün aydınlık kucağına
Ve terk ediyoruz geceyi
Ödünç alınan hayalleri unutuyoruz dokunduğumuz yerde.
Geceler uzamaz aslında
Biz uzanırız sabahlara.

-“Neyin var senin” diyen herkese,
-“Elinin körü var” diyesim var.