6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1444
Okunma
Dağıldım…
Oysa kaç bahar beklemiştim baharları kıskandıran kokunu,
Gül kadifesi tenini.
Ve sana dokunmak nasıl ısrarlı bir düştü…
Gece uykularımı böldü hasretin
Gündüz yollarımı kesti.
İşte bu yüzden çıkmadım kapı dışarı
Bekledim…
Geldin evet
Gitmek için…
Anladım!
Bu gidişin diğerlerini benzemiyor hiç!
Üstelik içimde beni teselli eden o umut
Öylesine suskun ki, korkuyorum!
Kadere her daim mağlubum senden yana.
Tuzla buz olmuş sevda kırıklarım
Ve ben inadına…
Yine…
Yalın ayak…
Sana koşuyorum!
YARalanıyorum bilmem kaçıncı?
Bilsem ne çıkar?
Belki son kez
Ama yine beklemekteyim:
Bi’ mucize…
Üstelik mucizelere inanmayarak!!!
Cevap Yaz