Biliyorum kırıldın!
Biliyorum…
Birden oldu!
Yalnızlığın korkusu,
İçten içe sarıyordu…

Zaman sanki durdu,
Takat o an soldu,
Heyecan kayboldu,
Yalnızlığın hüznüyle…
Sensizliği yudumluyorum…

Gece hep vardı,
Seninle başkaydı,
Hissiyat açıktı,
Biliyorum, birden oldu,
Yokluğunu hicran aldı…

Sana söyleyemezdim,
Bilmiyor çekinirdim,
Sensiz kalırım hüznüyle,
Kaçardım açılmazdım…

Sendin, olmasaydın
Manalaşır mıydın?
Nasıl söylerdim,
Sen kokmaz mıydın?

Biliyorum,
Tükenmez kaygıların,
Uykusuz sabahların,
Sana hasret bahtların,
Kaygısıydın, anlamlıydın…

Aman işte beraberiz,
Ancak sizden bihaberiz,
Bazen keder, hayır dileriz,
Sensiz kalmaktan çekiniriz.

İşte biçareyiz, asosyaliz…
Korkum duygularımdı,
Ufkun dağ başındaydı,
Ar ederdim, sıkılırdım,
Yalnızlığa çaresiz alışırdım…

Bilsem ki anlayacağını,
Hoş görüyle bakacağını,
Asla dışlamayacağını,
Sende kaybolur, kavrulurdum…



Mustafa Cilasun