Doğa beyazlara bürünüyor
Son günleri henüz Ekim’in
Bir yanda yarı sararmış kavak yaprakları
Ve bir yanda tane tane düşen
Pamuk misali kar taneleri
Bir yanda sarı yapraklar
Bir yanda yeşil yapraklar
Ve bir yanda bembeyaz kar
Doğa henüz yeşil elbisesini çıkarmadan
Sarı elbisesini giymeye tereddüt ederken,
Ansızın kendisini beyazlar giymiş olarak buluyor
Çocuklar şaşkın, habersiz gelen bu yeni misafirden
Fakat beyazdan daha beyaz kar taneleri avuçlarına düştüğünde
Büyüleyici beyazlık başlarını döndürmeye başladı
Soğuk kar taneleri tenlerine değerken
Sevinç çığlıkları etrafı sarıverdi birden
Doğa beyaza bürünüyor
Yere düşen çürümüş sarı yapraklar
Beyazlara bürünüyor
Çam ağaçlarının yeşil yapraklarını seçmek zorlaşıyor
Onlar da beyaz gelinliklerini giyiyorlar
Doğa, şaşkın, durgun, endişeli gözlerle beyaza bürünürken
Doğaya farklı bir hava getiren kar,
Çocukların çığlığına karışıyor
Doğa, kışa merhaba derken
Biraz erken mi oldu acaba? Diyerek
Sarı-yeşil elbisesine başka bir renk getiren beyaz rengi giymeye mahkum oluyor
Biraz tedirgin, bir o kadar da suskun!
Kar sessiz sessiz yağıyor
Hani yağmurun tıkır tıkır yağışındaki
Hani o şırıl şırıl akışındaki
O ritimsel yağış var ya
İşte o melodik ses yok şimdi
Doğa sessiz, kar sessiz,
Beyaz bembeyaz bir ölüm gibi
Dakikalar dakikaları,
Saatler saatleri kovalıyor
Tarih 28 Ekim’i gösteriyor
Erzurum, 29 Ekim’e hazırlanıyorken,
Evlerden sarkan bayraklar beyaza bürünüyor
Beklenmedik misafir, çat kapı geliveriyor
29 Ekim’i heyecanla kutlamayı bekleyen çocuklar
Gökyüzüne buğulu gözlerle bakarak bu bir şaka mı yoksa?
Diyerek sevinç ve hüznü bir arada yaşıyorlar
Kışın sert, acı ve soğuk sesi
Ürpertirken yumuk elleri
Yüzlerine düşen kar taneleri
Erzurum’u yine bir uzun kışa mahkum ediyor
Anlaşılan çocuklar bayramı yine sokak yerine
Kapalı kapılar ardında kutlayacak
Yağan kar buz gibi, esen rüzgâr dondurucu
Etrafta ölüm sessizliği, bu yılın ilk karı
Ölüm gibi bembeyaz kar
28 Ekim 2003
Saat: 15:00
Erzurum

Elmas Şahin