Ne zaman silsem camları, yağmur duasıdır
Kirlenir yüreğim yeniden
Ve ne zaman mehtaba karşı otursam
Kocaman bir ferahlık
Ama korkarım aydınlığından 
Gecede uyumadan sabah olur diye
 
Yüreğimi işitir gibi yansımalar
Dilimi söyletir
Eski hikayeler gelir aklıma
Düşünür,ağlarım
Ağlarım, içimi  kan tutar
 
Konuşurken kurarım uzun cümleler de!
Seni yazarken nutkum tutulur.
Utanırım içimden geçenlerden
Utanırım, kaybederim.
İçim ılık ılık
Ben yine de heder ederim kelimelerden

Sevmeyi az bilirim, sevmelere çok gebe
Doğururum her sabah öfkelerimi
Tomurcuktan aşklarımın yerine.
Sancılı geçer, sevmelerin bitimi.
Don tutar tomurcukları
Bulanır sularım
Buzlanır kara sevdam
Ve ateş yakacaksa yollarımı sevdayla
Akar önüne , söndürür içimi

Bir gün kaybedersem seni
Bir gün geçmişin ve geleceğin 
Yar’larının  koynunda uyursan
Tüm sevda şiirlerimi silip
Öfkeyi dizerim namluma.
Bir sen sıkarsın 
Bir ben
Rus ruleti misali 
Boş, boş, boş, 
Ve....
Dördüncüsü göğsüme gelir!