Bıraktığın gibiyim hala
Uyumadan önce seni sayıyorum
Seni demliyorum sabah çayında
Bir umut dikiyorum yerine
Akşam sessizce durup hayalinde
Demir atıyorum gözlerine

Bıraktığın gibiyim hala
O sahile iniyorum her gece
Dalgalarla açılıp hatıralara
Gül alıyorum kırmızı, gonca
Gemilere seni anlatıyorum
Deniz anlıyor gözlerim dolunca

İstanbul seni benden biliyor
Çamlıca’ya yalnız yakalanıyorum
Ortaköy’de sonbahar akşamı
Senin yerine üşüyor ellerim
Bir tren, bir bardak çay
Bir de korku bekleyenlerim

Biliyorum, sen orada değilsin
Sen o değilsin anlıyorum
Tanımasa martılar alınıyorum
Bakıyorum olmadığın evin camına
Kayıyorum karanlığa yıldız gibi
Düşüyorum umudun akşamına

Bıraktığın gibiyim hala
Kelimeyle dost, şiirle hemhal
İstemsizce çarpıyor yüreğim
Ve sonra adını diyorum
Ah bıraktığın gibiyim hala
Hala seni seviyorum