Gidişine mi sakladım bütün güzel sözleri
Yoksa hep çirkin miydi söylediklerim...
Bir ara söylenmesi gereken sözler vardı
Ve ben susuyordum...

Bazen yazıp yazıp silinen, boşlukta kaybolan bir mesajdı herşey
Senin asla bilemeyeceğin ya da yalnızca bir mektubun satırlarında okuyacağın...
Seni sevmenin adıydı "kal" diyebilmek, bütün gidenlere inat
Bir ara söylenmesi gereken sözler vardı
Ve bunlardan bir tanesiydi belkide...

Gözlerinin kahvesinde boğulmaktı
Ciğerlerime oksijen yerine katran doldurmaktı
En ortasından kahvenin ve en dumanlısından sigaranın...
Bir ara söylenmesi gereken sözler vardı
Ve ben yakıyordum geçmişi,
Kapıyordum gözlerimi...

Aklıma geldi yine gülüşün yerine
Gülüşün aklımı aldı diyebilmekti
Gönül çalınırken aşkın dehlizlerine...
Bir ara söylenmesi gereken sözler vardı
Ve ben gülüyordum kadere
O bana gülmeden önce...

Sarıp sarıp içerken aşkı dumanaltı odalarda
Sevginle sarmalanmasıydı gönlümün...
Bir nefes aşk alıyordum sözlerinden
Ziyan etmiyordum seni
Aklımı fikrimle tüketiyordum
Aklım sen, fikrim sen...
Bir ara söylenmesi gereken sözler vardı
Ve ben tükeniyordum yavaştan...

Bir ara söylenmesiydi herşeyin
Boğazımda tutuklu kalmış kalp döküntüsü kelimelerin
Dökülmesiydi yüreğine doğru...
Ben sadece seni düşünüyordum yıldızlara bakarken
Ve ılık ılık esen imbatları, yüzünü okşuyor diye...
Mutlu olmak istiyordum ve bir sır aydınlanıyordu gönlümde
Seni seviyordum Hakk aşkına...
Bir ara söylenmesi gereken sözler vardı
Ve ben bekliyordum
Seni sevmeyi değilde, yalnızca seni...

İsmail ALTIN