Üstüme dağların düşer duldası
Bekler başucumda bir sinsi ölüm
Her nereye baksam aşılmaz dağlar
Ne yana yönelsem derin uçurum
Ruhum cendereye sıkışmış bir kuş
Kırılmış kanadı zulmete düşmüş.

Bir yavru ceylana süt verir ana
Akbabalar kanat çırpar üstünde
Bir damla rahmete hasret bulutlar
Sağanak halinde ıstırap taşır
Kardelenler kurur kaya dibinde
Bir yolcu yol sorar eli belinde

Hasret tümen tümen gelir ufuktan
Yıkar,darmadağın eder sel gibi
Yıldızlar ayrılık türküsü söyler
Ağıt yakar dik kayalar geceye
“umudum dağların ardında kaldı
yüzüne yüz sürmek mahşere kaldı”

üstüme dağların duldası düşer
içime hasretin yılan ağusu
yollar kara urgan uzayıp durur
başucumda bekler ölüm korkusu
koştukça erilmez ufuklar kaçak
yorumsuz düşlerim hep salkım saçak

bir yıldız başını taşlara vurur
bir kuş yuvasında derin uykuda
ıssız dağların garip pınarı
yitik yolcusunu arayıp durur
ne bir soranı var canı gönülden
ne de gel diyeni içten, derinden

Şimdi ne olacak benim ahvalim
Varlığın ızdırap yokluğun zulüm
Her bir yanda fermanındır okunan
Her bir yanda senin hükmün sürülür
Tutsağım cellâda bırakma beni
Her ölüm güzeldir elinden ama
Hasretin narında gel yakma beni.

Mehmet TAŞ