Al kagıdı kalemi yine eline
umurundamı dünya
yaz yeniden,
meyhanelerin kuytu
köşelerinde
kalmış sohbetlerini,
gülenini ağlayanını,
yudumlarken içkisini
duman duman tükenen ini
yaz yeniden,
ada sahillerini yaz,
püfür püfür eserken
bir sevgili gibi kucaklayan
tüm sıcaklığıyla,
dalğalar ban be an sahillerde
hiç durup dinlenmeden,
denizleri yaz,
uzun uzadıya
uçsuz bucaksız,
ne uzaklar vardır ki yakın olan,
öyle özlemler olur ki
gün gelir biter,
ne anılar vardır acı tatlı,
derinlerde gömülü
sır gibi saklı,
geceler ayrı bir dünya,
gündüzlerde öyle,
anı yaşamak güzel
ama kapılıpta birden,
kaybolup gitmekte var,
geceleri yaz,
eger tanıyorsan
pınar pınar kanayan
göz yaşlarını yeniden,
tanıdık yüzleri yaz
gecelerin sarhoşluğunda,
soğuğunu ayazını
gecelerin,
yıldızları yorğan yapıp
titreyenleri yaz,
köşebaşlarında
sabahlayanları da yaz,
şişeye sığınmış
sızıpta kalmışlarda yaz
tanıyorsan eger,
yalnızlığı yaz,
yalnız yaşamayı anlat,
küfredercesine bir başına
taht kurulan dünyayı anlat,
çırpınan yüregi,
ısdırabı çileyi,
çaresizligin doruklarını anlat,
anlat tanıyorsan yalnızlığı,
yalnızlığı anlat....

Metin GÜRSOY--14/01/1993/Dragos/Kartal/İST.