Neden böyle uzun dalgın bakışların,
Kime bu küskünlük, kime kırgınlığın.
Masum duruşun anlatsada acılarını,
Duymaz ki kimse sessiz çığlıklarını.

İnsan sandın baktın gözlerime,
Bir umut bir çare mi istersin.
Uzanıp yapışsanya zalim ellerime,
Bilirim unatcından isteyemezsin.

Dokunsam buğulu gözlerin boşalacak,
Dilin acılarını hıçkırarak anlatacak.
Belki de bana da son sözün,
Sen de adam mısın olacak.

Bu dünyada herkes masum olmuşta,
Zalimlik uzanıp isteyemeyende kalmış.
Yoksulluk koca bir yalan olmuşta,
Utanarak isteyen arsız olmuş.

Acizliğin adı horgörülmek olmuş,
İnsanlar seni değil, insanlığı unutmuş.
Veren eller kurumuş tek tek,
Artık uzanan eller tende ölmüş.

Aldırma masum çocuk aldırma,
Bu devirde herkes kendine müslüman olmuş.
Beni de affet,
Hakkının helal et demeye yüzüm kalmamış.