Rab Kâinatı senin aşkınla yaratmış efendim

On sekiz bin alemin varlığına’’ ben kimim’’ diye surunca

Cevaben ‘’sen âlemlerin sultanısın’’ denmiş

Cümle alem hikmetle döner sezene

Herkes kendi dünyasında bir sırdır düzine


Verilen İlahi mukedderat neyse onu yaşarım

Devrine benzeyen ortamı bulamadım

Senden gayri emin dost bilemedim

Yaratana layık kul olamadım

Açtığın çığırdan öte şaşarım

Nefisle yaşayan aciz beşerim

Sultana biatle saygı taşırım

Candan çok sevmektir bir tek başarım


Naşım musallaya konup durmadan

Hadsiz cürümümle kabre girmeden

Sorgu melekleri sual sormadan

Eman ver mücrime dara düşmeden

Eldeki kârımla göçmek isterim


Yaşım atmış üç’e varsa

Onun kadar yaşamaktan hayâ ederim

Yârden ayrı kalmayı sen istemedin ki ben isteyim

En büyük dostta bir an kavuşmak istedin


Ey efendim

Dünya sürgünü bitsin gayri

Sermayem kutlu sevgin olsun bana yeter

Son nefese dek hasretine hasret eklerim

Vuslatım mahşere kalsa da yine beklerim

O gün benim günümdür

Bayramla toyum olsun orada

23.07.2012

(Şiir vezni: (Gülce- Buluşma)
Aydın Suyak