29
Yorum
33
Beğeni
0,0
Puan
1597
Okunma
şarkı türkü yas
bu yaz
o şehirde bu şehirde
sayende
hadi gayret et büyü biraz
ya da düş artık
öl sen de
sürünürken dizlerim acırdı
dar sokaklarında çocukluğun
emeklemeyi atladım koşmayı öğrendim
ondandır şimdi kan gördüğümde
inadına yarasına basmam çocukluğunun
senin ağlamayı sökmenin çok öncesinde
dilime sus vurdu diye ışıklı yalanları babamın
gözlerime gülmeyi öğretmiştim ben
loş koridorlarında annemin
naylon arabalarım vardı doğru
benim de
tekerleri birbirinden eşleme
ne bez bebek salladım dizimde
ne sallandım ninnilerin uyutan beşiğinde
her mevsimim bir mezar sevda takviminde
ki kefensiz gömülmeye gönüllüydüm
her seferimde
üç kişiye has klasik oyunlarında aşkın
yalanın hafifliğine sığınınca tamamı oyuncuların
bana düşer ağır kadını olmak iki kuruşluk adamların
öyle ürkek öyle acizdir ki kalemi oyunu yazanın
soru soru yıkıp sahnelerini birazcık aklın varsa
geçmeyi öğrenirsin ötesine kağıttan adamlığın
hadi gayret et az
bırak beş perde öncesi eskittiğin
aşkı asırlık bilirdim tekerlemelerini
büyü artık ya da sus biraz ne olur
o sefil sevmelerinde bir kerecik insan gibi
öl sen de