bu konuyu habib' e yazdınmı bilmiyorum... yazarsan ilgilenecektir. geçmiş olsun.

KULÜBEDE DÜK…

sevgili, sayın, dişi şiir
er kalemlerin ak dölü

lal-e kadın, karan-fil adam; ne fark eder
tembel aşüfte, arakçı, bıyıklı ejder
el çabukluğu edip… dize düzdü

iki arada bir derede kalınca
planda süslü püslü son!
kısa yoldan
öyküyü intihara taşımayı marifet bildi

sayın şiir, sevgili şiir…
enstrümanlar susunca başlar ya uyumsuza dönüşmek
en zoru hayatta bir müzisyeni, bir de şairi oynamaksa
sesini aldı zulasına

deniz kadın, güneş adam; ne fark eder
kitaba bakıp da kimyasında çamur olduğunu öğrendiğinde
gözü takıldı iğdenin çürüğüne
imge bulamayınca maltaların dibinde
bahane oldu, istifayı sundu nefti atlas bahçeye

kılavuzu karga olunca
huzur kaçırdı
rahat vermedi kirazlara
kökünü çürüttü elmaların
suni bir dil yaratıp
duvara işemek kadar kolay, dedi
terk etmek şiirde sesi

durmadı

şimdi

dar bahçede fil
kulübede dük misali, aşklardan çalıyor
belki de Rusçadan bir romanı kendi dilinde
şiire uyarlıyor…

şiire!


bu şiirimi yıllar önce yazdıklarımı araklayanların yüzünden yazmıştım:)
ve bu sitede yayınlandı... ondan sonrada şiirlerimi silmek zorunda kaldım serkan...