2
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
741
Okunma
kırk yıl birahanesinde oturuyor. o yalnızlık
terli alnında geçmiş rüzgârlara bakarak
bir gençlik soğutuyor.
çektiği aralıksız acı, sürekli uçurum
düşüyor bir deniz yeşiliydi, bir toyluk haki.
kırıldığından beri midir? zaman. yavaşlamış, avuçlarında
bir karıncanın dev nasırlar büyüyor.
mana ruh çağını ararken geçtiği yüzyılda
tüm iyilikler taşınmış, bakarak Tiananmen meydanına
severdi ikinci yeniden birilerini
yarısıydı elmanın
biraz daha öğrenecekti gözlerinde sevişmeyi
ah eğer şu ziller savaş sirenleri gibi çalmasaydı.
5.0
100% (4)
Cevap Yaz