sen bmw’den bahsediyorsun, benim aklım kıta olmuş
aç çocuklarla
bir baba geçse diyoruz, adı noel olsa
bileylediğim bıçak batsa bir ete, boşa gitmese sivriliğim

-öp diyorsun beni
-bak kuşlar diyorum Joplin’in soğuk cesedine tünemişler

seni kıracağım için şimdiden üzgünüm bebeğim
ruhundan ruhuma bağlanan dünyanın bağırsaklarını gördüm
uzun bir yol hikayesiyle başlayıp Jack Kerouac’ın yazdığı kitapları
biliyorum, seni sevmemem savaş çıkartabilir
ölebilir. hiç tanımadığımız askerler son nefesinde bunu anneme ver
diyebilirli bir mektup gönderebilir.

seni kuracağım için şimdiden üzgünüm bebeğim.
rujumdaki tat, eski bir musikiden çok, çok öpülmüş paslı bir demir gibi
yakışıyor yüzüme
rimel bir başkentin adı olmalıydı ki yok öyle bi’şey
ojelerin kardeşçe yaşadığı sepetler üstelik bedavaya yakın yaşıyor
şimdi satın alanlar.

hatırla Selanik’e M.Kemal’in evine atılan bombanın gürültüsü taksim’e ulaşmıştı.
Ara o sıra deklanjöre basıyordu ki şimdi çok Rum geçti bu hikayenin üzerinden
Ara’da cafe açmış bebeğim bir bankanın yanında.

kuracağım cehennem var, birkaç tnt kalıbının üzerinde yiyeceğim akşam yemeğimi
bazı fitillerle yaktığım sigaradan eminim tatmak istemezsin.
seni sevmem bir ihtimal kadar uzakken
bana iklimlerin değiştiği yalanını, dünyanın döndüğünü, kuzeye gittikçe yine kuzeye varıldığını, anlatma lütfen.
cehennemde montumun yakasını kaldırmam gibi bir şey bu.