Gece kızıl süvari...

Gece kızıl süvari...



Gece, hummalı serpişmelere zikir etmişti.
Can çekişen kirli beyazlarda.
Biz, gırtlağın ahh deyişinde asılı bir ceket oluyorduk.



Şırasını dökmüştük kalemin.
Gece,şanslı bir terzi .
Nakış nakış seni işliyor.
Kirpiklerin pıhtılı pınarlarından bizi akıtıyordu...




Dudaklarımız yas(ş) lı. kara kefeni çelenkliyoruz.
Anka’nın aşka gah pençeleyişi gibi.
Şiirin zülüfleri çözülmüştü bir kere.
Gaykırışlarda depreşimler şimdi...



Gece yontulmuş aşk adabında.
Sitemker.
Serkeş.
Sevda dan yandaş.



Çöl güzelliğinde ümitli keman notası.
Şimdi yıldızlara kanat yapıp uçurtma umudu.
Gece, verem ninnisi.
Tutamından kopardım güzelliğini. öpesim gelir.



Gece, kızıl süvari.
Ahu ya koşan kumral gözlerinde çömez bir ceylan.




-VEYSEL DURMAZ


gÜZEL BİR YÜREK SESİYDİ EMEĞE KALEME SAĞLIK
SEVEREK OKUDUM
KALEMİN DAİM OLSUN
SAYGILAR SELAMLAR