18
Yorum
10
Beğeni
0,0
Puan
1570
Okunma

100.ncü şiirimi kendime yazdım. Sadece ben olsun istedim ilk kez satırlarımda. Ve bu sitede olduğum için çok mutluyum. Yalnız değilim artık.
Adakla olmuş dünyaya gelişim.
Çocukluğumun yarı mevsimi köyümde
Geriye kalanım küçük şehrimde.
İsmim dualarla konulmuş
Kulağıma fısıldanmış ezanla.
Bahtım temiz hayatım temiz olsun dilenmiş.
Çabuk büyütmek istememiş annem.
Öyle derdi bana her ağlamamda.
Ama
Kadınlığıma çabuk ulaşmıştım ne yazık.
Yanlış seçimimle başlattım kadınlık kaderimi.
Daha tenimde güller açarken.
Çabuk da kurutulmuştum.
Kollarımda bebeğimle bir başıma.
Korkmadım
Hayat beni korkutamazdı zaten.
Elimde mis kokulu yavru teninden cesaretim.
Biraz daha büyüdüm her hasarda.
Haşa ;
Şikayetçi olmadım pek
Yaptıklarım bendendir çektiklerim de.
Bir şans dedim yine insan’ım kollayanım diyene
Ve karaktarlerin değişmezliğini o vakitlerde öğrendim.
Bu kez ben çekip gittim cesaretim yüreğimden.
Yorulmadım
Tek kalıp , tek başına savaşlardan.
Büyümeyi istedim hep bir ailem olsun
Bir yuvam ,
Kapıyı açtığımda karşımda bir güzel yürek.
Kadın olmak güzeldi hala da güzel ,
Ama
Hani çocukluğumun huzurunu özlemedim de diyemem.
Kadınlığımı yaşamaya geç başladım
Ruhum hep eksik olsa da ve de kırık.
Akıtmasını da bildim gözyaşımı
Kurutmasını da gerektiğinde.
Lakin ,
Geriye bakışlarım olmasa keşke.
Ardımda tek iyi şey oğullarım ve kalbim.
Kayıplarım ise sadece gereksiz insanlara
Harcadığım boşa geçen “genç” zamanlarım.
Sonra ;
Düşünüyorum da ayakalarımın üzerinde durmak güzel.
Başı dik , yüreği temiz , gözlerimde , yüzümde gülümsemem.
Hepsi hala çocukluğumda kalan yaşam-a heyecanımdan.
Belki de sevilmediğim yürekler var çevremde.
Olsun ben Seviyorum ya gerisi benden değil.
Beklediğim gibi çıkmadı hayat
Hani hayaller kurarız ya
İnsanların acımasızlığını hesaba katmadan.
Fazla hayal kurmuşum belki de sevgiden yana.
Ne bileyim.
Güzel bakan güzel görür dediğimden belki de.
Dilerim bakmayı bilir herkes hayata.
Öyle yada böyle akıp giderken içerisinde bedenlerimiz…