YAŞ ELLİ BEŞTE DERKEN

Payıma düşen oyun, sahnelenen bu perde
Umular temsilinden; algıladığım dünyam.
Şafaktan karanlığa, günün solduğu yerde
Hep bir kızıl kıyamet, kendi ağında yaşam.
Başlar göğe ererken, hep o sonadır kavgam.

Yaşamın kozasında çileler örnek örnek
Kader bahtını örer, zamanın işi sökmek
Acılar yön verirken ustalık gülebilmek
Yaradan’dan inayet, gönül bağında yaşam
Kimi geç kimi erken, hep o sonadır kavgam.

Tohum nemle çimlenir, al al çiçeğe durur
Umu kuşlarına dal, aç duyuya bal olur
Gelişim ve olgunluk, gidişata yön bulur
Hoşgörüde bereket, tatlı öğünde yaşam
Mutluluğu tadarken, hep o sonadır kavgam.

Bahar yüklü tomurcuk gençliğin fırtınası
Kalpten süzülen ışık, var oluşun manası
Taba güncelerinin, hoşgörüdür anası
Saklamaya ne hacet, kendi yağında yaşam
Renkler açıp solarken, hep o sonadır kavgam.

Emeğin alevinde yanar tutuşur yürek
Atılan her adımda, hep çelme takar felek
Yıllar çar çabuk geçer, dolar boşalır bellek
Sevgi derin azamet, aşk ocağında yaşam.
Gönül kanat çırparken, hep o sonadır kavgam.

Çoğalıp eksilmeler, çok şeyler gelir başa
Altın çağ gümüş bakır, derken hazanı yaşa
Zaman değirmen gibi, öğütür bakmaz yaşa
Azalmadır nihayet, hüzün dağında yaşam
Gür saçlar ağarırken, hep o sonadır kavgam.

Ömür denen temsilde, mutluluklar engelli
Aşk acılı şarkılar, gizemli çiftetelli
Gül kokan zıtlıklarla, can buluyor teselli
Varlığımız emanet, solun sağında yaşam
Tanrıya sığınırken, hep o sonadır kavgam.

Yaş elli beşi buldu, sen gerisini anlat
Nerde gençlik peteği, nerde eski saltanat
Bu derin çizgilerle, sorma kimde kabahat
Kaçınılmaz felaket, sisli çağında yaşam
Düşe kalka giderken, hep o sonadır kavgam.

Gülşen aşkında yanmak şevk verirken bülbüle
Her doğuş çığlığıyla, dirim donanır güle
Ömür denen yolculuk, varır gider menzile
Hep bir kızıl kıyamet, hep otağında yaşam
Yaş elli beşte derken, hep o sonadır kavgam.

Gülşen Şenderin

(24 - 11 - 2007 - Cumartesi) - Bakırköy.

Gülşen Şenderin