Halden bilen biri çıkıp, bu halimi hal eylesin
Sıkıntımı taşa çalıp, ruhumu güzel eylesin
Düşüncemi keskin kılıp, dilimi bülbül eylesin
İlim, irfan paylanırken, kısmetimi bol eylesin
Beni yare kavuştursun, sevincimi sel eylesin
Eğer yardım etmez ise, tekrar yakıp kül eylesin.
Davranışıma yön verip, bazan kaş-göz, el eylesin
Dilimin zehrini alıp, sözlerimi bal eylesin.

Bu hayatta böyle dostu bulmanın imkanı yoktur
Vücudum işkence verir, gönlümün fermanı yoktur
Sabrım, kararım tükendi; derdimin dermanı yoktur
Varlıda merhamet olmaz, açın da amanı yoktur.
Kork Allah’tan korkmaz kuldan, kalbinde imanı yoktur
Aşık olan doğru söyler, sözünün yalanı yoktur
Usandım sahte dostlardan, canımın cananı yoktur
Gerçek dosta canım feda, kapımızı yol eylesin.

Sayatoğlu: Ölçülmedi; ne eksiğim, ne de çokum
Ruhum da aç, bedenim de; el zannederki çok tokum
Hücrelerim kan ağlıyor, yaralıdır bütün dokum.
İçten içe yanmaktayım, sanki kaya olmuş kok’um.
Açtım sert yele bağrımı, sevgidir, hasrettir kokum
Bir vefasız yar yüzünden düz hedeften çıktı okum
Yara sardı içerimi; bugün varım, yarın yokum
Gidin zalim yare deyin, hakkını helal eylesin.


Aşık Yusuf Sayatoğlu
14 Temmuz, 2012, New Jersey.