6
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1526
Okunma

Hani tuzlu, tuzlu
kokar ya deniz.
Kenarına uzandığın kıyının esrârı
vurur ya yüzüne.
Ilık, ılık esen rüzgârla
sen dokunursun ya yanaklarıma
sonra
dudaklarım dudaklarını bulur ya.
Tenim
ısınır ya dokunuşlarınla.
Alev alev tutuşur ya duygularım.
İşte o an dursa zaman
dursa da "hiç geçmese" dediğim andır.
Bir yerlere yazsam bu zaman dilimini
yazsam da
hep kalsa satırlarda, sayfalarda
bari orada sonsuza dek
ikimizin adına yaşasa...
İstanbul.
5.0
100% (7)