bir damla gözyaşının dua gibi
süzülüşündeydi özgürlüğün anlamı,
ya da gizliydi küçük bir tebessümün ardındaki
büyük sevinçlerde.
belirirdi bir çocuğun beslenme çantasından çıkardığı
bir parça ekmeğin arasında,
ya da soğuktan elleri kızaran
bir çöpçünün yırtık beresinde.
bazen bir kahvehanenin
tavşan kanı çaylarında eleverirdi kendini,
ya da bir bakırcının eskimeye yüz tutmuş
satılmayan semaverlerinde;
bazen de fırtınaya tutulmuş bir teknenin
güneşi bekleyen kaptanının bakışlarında,
ya da güneşten bunalmış bir pamuk işçisinin
yağmur bekleyen fısıltısında.

muhakkak bir yere gizlenmişti bu özgürlük.
ama nereye?

ya sobe oynayan çocuklardan kaçıyordu,
ya da bebeğine zorla mama yedirmeye çalışan
bir annenin yalancı şirinliklerinden.
ya bir gardiyandan korkuyordu
onu hapsedecek diye karanlıklara
ya da saklanıyordu eli kanlı bir katilden.

muhakkak bir yere gizlenmişti bu özgürlük.
ama nereye?

bir şairin sözcüklerinde miydi,
yoksa bir matematikçinin çözülmeyen denklemlerinde mi?
çöllerde suya mı dönüşmüştü,
yoksa kutuplarda güneşe mi?

muhakkak bir yere gizlenmişti bu özgürlük.
ama nereye?

umutların tükendiği bir anda
intihar kızılı bir gecenin ayazında
gösterdi gerçek yerini.
meğer bizim özgürlüğümüz
hep duruyordu yârin gamzelerinde