0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1099
Okunma
Hasretin sarmış dört bir yanımı
kapanmıyor uykusuz gözlerim
sinmiş ruhun aciz bedenime
acı veriyor alıp verdiğim her soluk
canlanır gözlerimde son tebesümün
kaybetmek istemiyor seni gözlerim
yorgun düşmüş virane harap bedenim...
donmuş aklımda papatya falı misali kirpiklerin
can çekişiyor ruhum var ile yok arasında
kamçılayan acı bir sessizlik bıraktın ardından
seni aramaya çıkarken yollarda
kaybettim kendmi dondurmuş dünyanda
yanıbaşımdaydın güneş gibi parlayan
aradığımız hiçbir şeyden habersiz karanlık bir gölge
avuçlarımızın arasında kayıverirdi hüsranla
yaklaştık dediğimiz anda ket vururdun aşka
MEHMET HATİP YILMAZ
