1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1050
Okunma
sayıp dökemem şimdi
ellerin şöyle güzel, gözlerin şöyle
ben parmak uçlarında baharı getiren
rüzgarın dağıttığı saçlarını seyrediyorum
güneşte yıkanmış yüzünü
mahcup gülüşün
alıp götürüyor beni
herkesin kendi olduğu küçük bir kente
sırasını şaşırıp attığı adımların
sürekli düşen bir aşkı
taşıyorum içimde
el ver sevgilim
kaybolmasın içimde yanan bu ateş
sesten duvarların gölgesinde
sen ki kays ’ı mecnun etme hakkını görmek istersin kendinde
çölün en büyüğü kaplamışken yüreğini
susuz vahalarda dinlen dersin
unutma sevgilim
dört duvar ne ki bana
ben gece yatarken
gökyüzünü çekiyorum üstüme
ALİ RIFAT ARKU
12-07-2012
İSTANBUL
Cevap Yaz