ve zaman
kör dalgaların izini sürdüğü küreği kırık bir kayık


sonsuzluğun dizleri dibinde
büyümeye başlar hayat
ertelenmiş yeminlerin üzerine doğar
güneşin kızıl şafağı


karanlık gelin
gece silinmiş bir sûret
oysa saçlarını taramalıydı aydınlık


söndürün gözümdeki feneri
bitmiş günün yavan lokmalarını tükürün yüzüme
günahıma giren
tenime değen rüzgar olsun sadece
başka bir nefes gezinmesin ensemde


yerin göğünde açılmaya başlar kapanmış defterler


yarı baygın bakışların sığındığı
dar duvarlardan kazılır gölgem
içimin sesi sus
kalbimin kıyılarındaysa yapay gülüşler
meğer
yağmurun durulduğu limanmış gamzeler


her yol aynı kapıya çıkmakta
biraz yanlış
biraz eksik
darağacından düşen hayâl misali işte


bugün ölüme üflediğim kaçıncı nefes
ve kaçıncı geri dönen dileğim
Allah ’ım
söz
bir daha pişmanım demiyeceğim


zaman bohçasını doldurur bilinmeyen çeyizle

. . . !



07/07/2012
23;10
eMİNE