Sev...
Sev...Ne farkederki!...
Seni sen kadar,
Hatta sen boyunu aşana kadar,
Vurulabilirmi?...

İnanırdım ben boyunu geçik olduğuna...
İnanırdım,gözlerine bakmak için,
Balerin kadar yükselmeme...

İnanırdım,yar-ı yar,aşk-ı ar olduğunada,
Bakmazdım...

Bakmazdım...
Bakamazdım...

Seviyor,çok seviyor diye,
Dürüstlük etiketini,
"Yalancı şairlik"ambalajına yapıştırırdım...

Keşke gerçek olsaydı...

----------------------------------------------------

Gülsuyu...Gülsuyunu korumalıydı şair kız...
Şairin gözlerindeki gözyaşı kadar,
Saf birşey varmı?...

Yağmur damlasımı,
Yanında utanırdı damlaların...
Aklanıp paklanmak isterdi...

Labarotuvarın saf suyumu?...
Nazlı nazenin kız gibi,
Bakardı...
Gül kokan damlalara...

O ise,
Gülsuyu istiyordu...
İlhamıydı zahir...

Onun ilhamına su harcayamam...

Küresel ısınmada içim...
Tasarruflu olmalıyız yaşlara...

Ondan dolayı yazmaz bana...

Zırıl zırıl ağlayana yazar...

Ben gibi asilce çıkana değil...
Dürüste güçlüye değil...
Duygu sömürüsü yapmayana hiç değil...

Güçlü şehir değiştirmiş...

İlham verilince bende olmuşum...
Zırıl zırıl...

Ama o hala onda...

Adsız kadının,adsız gözyaşlarında...

Uğraşamam...
Uğraşmaya zaman genleşmiş...
Geriye gitmiş...
Sorumluluğa bebek olmuşum...

Buna karşılıkta,
Sevginin şarap olması...

Yazsın,onu yazsın...
Onda olsun...
Onda gitsin aşk yüreği,yalancı şairliği...

O beni sevmedi...

Sessiz sitem şiirleri kaldı yadigar...
Benimkilerde onda...

Varsın gitsin ellere...
Emanet etmiyorum...
Baksın başının çaresine...

Sevgi ölüp tunada olmuş külleri,
Zaten...

GİTSİN ARTIK BENDEN!...